Transport żywności i środków żywienia: RASFF

Bezpieczeństwo żywności i środków żywienia zwierząt jest jednym z najważniejszych celów polityki ochrony zdrowia konsumentów. Chodzi tutaj zarówno o ochronę zdrowia i życia ludzi, jak i po prostu o ich zaufanie do produkowanej żywności.

System RASFF został stworzony w 1978 roku. Jego pełna nazwa brzmi: System Wczesnego Ostrzegania o Niebezpiecznych Produktach Żywnościowych i Środkach Żywienia Zwierząt. Ma on za zadanie umożliwić wczesne przewidywanie zagrożeń oraz niezwłoczne podejmowanie działań, by nie dopuścić wprowadzenia do obrotu niebezpiecznej żywności i pasz. Dzięki temu zdrowie mieszkańców Unii Europejskiej ma być lepiej chronione. Obecne przepisy zawarte są w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 178/2002 z dnia 28 stycznia 2002r.

Celem RASFF jest szybka wymiana informacji między państwami członkowskimi UE a Komisją Europejską, zapewnienie kontroli urzędowej oraz wymiany wiedzy w zakresie środków umożliwiających bezpieczeństwo żywności.

POLSKA

W Polsce systemem RASFF kieruje Główny Inspektor Sanitarny. Tworzy on krajowe punkty kontaktowe (KPK), jest odpowiedzialny za jego działanie oraz zawiadamia KE o zarejestrowanej na terenie naszego kraju niebezpiecznej żywności i pasz oraz środkach żywienia zwierząt.

Powiatowe, graniczne i wojewódzkie organy urzędowej kontroli żywności i środków żywienia zwierząt zbierają informacje o produktach, które mogłyby być uznane za niebezpieczne i przesyłają je do KPK. W punktach kontrolnych eksperci oceniają potencjalne ryzyko związane z danym produktem oraz podejmują decyzje odnośnie dalszego postępowania. W określonych przypadkach dane są przekazywane do KE oraz Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności.

Zgodnie z art. 50 pkt. 3 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 178/2003 do Systemu należy zgłaszać informacje o:

a) każdym przyjętym przez nie środku, którego celem jest ograniczenie wprowadzania na rynek lub zmuszenie do wycofania z rynku, albo wycofanie żywności lub pasz dla ochrony zdrowia ludzkiego i wymagającym szybkiego działania;

b) każdym zaleceniu lub uzgodnieniu z profesjonalnymi podmiotami, których celem jest, na podstawie fakultatywnej lub obowiązkowej, ochrona, ograniczenie lub wprowadzenie specyficznych warunków co do wprowadzania na rynek lub ostatecznego spożycia żywności lub pasz, ze względu na poważne ryzyko dla zdrowia ludzkiego, wymagające szybkiego działania;

c) każdym odrzuceniu, związanym z bezpośrednim lub pośrednim ryzykiem dla zdrowia ludzkiego, partii, kontenera, albo ładunku żywności lub pasz przez właściwy organ na posterunku granicznym Unii Europejskiej.